Op het meest noordelijke punt van Newfoundland (spreek je uit als: njuuwfuntlent, met nadruk op de Lokerse e achteraan – vergeet ze ook niet langer te maken), ligt L’anse aux meadows. Het is de plek waar de eerste europeanen (lees: de vikingen) in het jaar 1000 voet aan wal zetten. In 1960 ontdekten twee archeologen de site. Nu is het vikingdorp naast de opgravingen heropgebouwd en in het bezoekerscentrum heb je een goed beeld over de barre omstandigheden waarin de Noren leefden. Werelderfgoed, op het einde van de wereld (geen gsm-bereik, heerlijk rustig). Een prachtige plek. Na een lunch, rijden we naar St Anthony en enkele dorpjes onderweg. Van daaruit hebben we een prachtig uitzicht over ijsbergen, walvissen en veel Atlantisch water. We zouden hier graag een wandeling doen, maar daarvoor is er een iets te straffe ijsblokjeswind (zo zonder bagage en dikke kleding). ’s Avonds eten we bij de Norsseman. Dat zou één van de beste restaurants moeten zijn van Newfoundland. We twijfelen niet en laten ons vanavond helemaal verwennen. Blijkt de uitbaatster ook jeugdauteur te zijn. Ik keer terug naar huis met een gesigneerd Canadees kinderboek, een goed gevulde maag én een prachtige zonsondergang.
0 Comments
L’anse aux meadows, het meest noordelijke punt van Newfoundland. Dat is onze bestemming. Maar die rit gaat niet echt over rozen. Nadat we bijna wegwaaiden bij de vuurtoren in Port au choix, begon het zo hard te stortregenen, dat het wegdek veel weg had van een rivier. Onze ‘Guanita’, want zo hebben we onze jonge Kia Forte genoemd (slechts 2000km op de teller), beschikt wel over rubberen banden, maar niet over peddels. Ook niet over een geweldige vering. En die is nodig. Een ontzettend groot probleem zijn de ‘potholes’, in de Vlaamsche mond: puttekes genoemd. Zeg maar, putten van een twintig tot vijftig centimeter diep, ontstaan door de vrieskou. Probleem is dat ontwijken niet altijd kan. Ook al doe je een ‘Newfoundlanderken’. (Lees: spookrijden om lekke banden te vermijden.) Het is echt vreselijk. Zelfs met twee paar goede ogen, is er géén ontwijken aan. En de putten die dan opgevuld zijn, liggen erbij als bulten. Waardoor je eigenlijk hetzelfde probleem hebt. Genoeg gezeurd over de weg. Ik moet tot een climax komen van dit verhaal. En die is er. Want tijdens deze pittige autorit van 250 kilometer, wachten er ons, jawel: ijsbergen én elanden. En dat is, geloof mij, zo geweldig dat elke hole de pot op kan! Maak misschien toch maar best een ommetje, zei de dame aan de receptie toen bleek dat onze koffers niet geleverd waren. Dat ommetje van een dik half uur (enkel) bracht ons naar de Wallmart, de enige in enkele honderden kilometers omtrek. We scharrelden wat onderbroeken en enkele kledingstukken (waaronder een skinny jeans ;-)) bij elkaar zodat we toch de komende dagen proper kunnen doorkomen. Er zijn ergere dingen dan dat, dus zetten we onze reis verder, richting het noorden, namelijk: Port au choix. Niks bijzonders aan dit dorp. Behalve dan dat er resten zijn gevonden van verschillende nederzettingen. Onderweg: de meest uiteenlopende vergezichten, prachtige plekjes én … onze eerste walvissen. Wat moet er nog meer zijn? ’s Avonds duiken we in de kroeg van ons motel en doen we één van onze eerste dates nog eens over: een avondje poolen (dat was ook al meer dan dertien jaar geleden)! De naakte vrouw. Één met mijn maten. En dat ze voor me opdook toen ik nietsvermoedend de toiletdeur in Brussels AirPort opende. Dat ze me nogal verleidelijk aankeek, ik me tijdig kon opsluiten in één van de andere hokjes. En dat zo’n dingen mij alleen maar overkomen. Dat belooft voor de rest van de reis... 😉 Tegen onze verwachtingen in haalden we zelfs de ultrakorte overstap van één uur in Toronto. Lees: je moet aanschuiven om van het vliegtuig te geraken, aanschuiven voor de douane, een interessant praatje maken met de douanier, door de terminal hollen, alweer door de controle om dan een verdieping hoger over de snelloopband te racen. Uiteraard lag onze gate helemaal achteraan de hall. Bezweet aangekomen, bleek dat onze vlucht een half uur vertraging had ... Vanwaar die duivelse haast?! Moesten we nog tien minuten wachten zeg! Net genoeg tijd om nog eens een toiletdeur ... Nee, nee! 😝 Maar de transfer gehaald. Fantastisch! Nu typ ik dit korte verslagje op de vlucht naar Deer Lake, onze eindbestemming. Ofwel vertrekpunt van onze rondreis. Het is maar hoe je het bekijkt. Vraag mij niet hoe laat het is. In mijn hoofd is het bedtijd, maar hoog boven de wolken schijnt de middagzon. Wanneer we toekomen zal het ongeveer zeven uur zijn. Dat betekent half twaalf belgische tijd. De eerste keer dat we in een tijdzone terecht komen die met halve uren telt! Je zou voor minder de klok, eh kluts, kwijt geraken. Tot zover, een rustige avond en nacht gewenst! En voor ik het vergeet: Happy Canada-day! Zotte groeten, wij! De blote vrouw. Ze was een voorteken. Nu is het mijn beurt om naakt rond te huppelen. Onze beide koffers zijn achtergebleven. Ergens in Toronto, denken ze. We hebben een keurige robotfoto achtergelaten in de hoop dat ze snel opgespoord worden. En. Nee, ma, ik ga geen dagen na elkaar dezelfde onderbroek of dezelfde kledij aandoen. Ik hou het hier puur natuur! 😉 (Hoewel ik toch stiekem hoop dat ze morgen nageleverd worden!) Blote, eh, zachte nacht gewenst! Nog even wachten en dan is het zover: onze reis naar Newfoundland. Newfoundland is een eiland in de Atlantische oceaan, ten oosten van Canada. Het is ruw, telt weinig inwoners, een paar wegen, één hoofdstad en is natuurlijk erg mooi. Wij hopen om elanden, walvissen, papegaaiduikers, woeste kusten en ongerepte natuur te zien. Héél misschien is er ook wel een Groenlandse ijsschots die ons voorbij vaart. We houden jullie op de hoogte via deze blog. Maar zoals dat wel meer gaat bij ongerepte plekken, is er niet overal WIFI-verbinding. Geen nood: zolang we binnen de zeven dagen terug opduiken, zijn we niet opgegeten door een beer, eland, papegaaiduiker of elkaar. (Nuja!) Tot gauw!
|
Hoogtepunten
Dieptepunten
Reisroute
Dag 1: Deer Lake Dag 2: Port au Choix Dag 3: L'anse aux meadows Dag 4: Rocky Harbour Dag 5: Rustdag Dag 6: The Tablelands Dag 7: Norris Point Dag 8: Western Brook Pond Dag 9: King's point Dag 10: Twillingate Dag 11: Rustdag Dag 12: Twillingate Dag 13: Twillingate Dag 14: Twillingate Dag 15: Gander & Terra Nova Dag 16: Sandy Cove, Terra Nova, Trinity, Elliston Dag 17: Bonavista Dag 18: Bonavista Dag 19: St Mary's Dag 20: St Vincent - Cape Pine & Cape Race Dag 21: St Mary's - Ferryland/Avalon - St John's Dag 22: St John's Dag 23: St John's |