Laatste ochtend in ons huisje bij het meer. Geweldig om de wolken tussen de bergen zien te hangen, het kabbelende water te horen en de kolibries te zien ravotten. Ik word er zelfs (maple)stroperig van… Waar gaan we dat schrijven? ;-) Het is hier een klein paradijs op aarde (weer zo'n cliché). Maar je moet er wel wat voor over hebben om naar hier te komen. Lees: geen verharde wegen, afgronden recht het meer binnen, rollende rotsblokken en berengevaar. Maar wat je ervoor terugkrijgt is totale rust: geen E17 met voorbijrazende auto’s, geen vrachtwagens die naar het industriepark denderen of treinen in de achtergrond. Ik spring terug in de tijd: eergisteren zijn we naar hier gereden. Ik had verschrikkelijk geslapen in het motel. Al lag dat eerder aan mij, dan aan de accommodatie. Mijn fantasie sloeg volledig op hol door potentiële buurmannen met verdachte praktijken, zeker na de oerkreten die vanuit zijn kamer weerklonken. De ochtend nadien kwam ik de buurman in volle glorie (ja, écht wat je denkt) tegen op de parking… Misschien toch maar beter dat ik in waakstand geslapen had? Maar mijn tekort aan slaap had wel wat invloed op mijn rijgedrag: toeterende wagens (omdat ik te traag was, écht waar), de verkeerde afslag nemen, de pomp die in de tank vastzit, gietende regen,… Onderweg zijn we gestopt bij de Shannon Falls, de Brandywyne Falls en in Whistler. Gisteren hadden we rustdag. Mijn idee om rustig op het meer te peddelen viel letterlijk in het water: véél wind, golfslag en gietende regen,… Het werd een boek lezen en wat muziek luisteren. Wouter ging zelfs aan de schrijf. Na de middag een kleine avonturentocht gedaan op de hutseblutsemoddergravel-weg. Onze witte auto is een bruintje geworden. ;-) En ons geheugen van onze fotokaarten slinkt zienderogen. The Cottage B&B aan Lilloeet Lake is eentje om te onthouden! Zeer gastvrije mensen en rust (behalve de buurman die nu zijn ponton is aan het timmeren)! Veel groeten, Sofie
0 Comments
Leave a Reply. |
Vorige posts
April 2015
Links
|