'Is dat een gorilla? Dat is een gorilla! Dat is echt een gorilla! Een gorilla in een trailer? Oh nee, het is gewoon een paard.' 'Black beauty, Sofie.' Veel valt er niet te vertellen over onze rit van Sinaai centraal naar Denemarken. Behalve dan dat het duidelijk een 'Brücketag' is: zowel in België, als in Nederland én in Duitsland. Het is opvallend rustig op de baan, we hebben geen files of vertragingen. Na een mooie tien uur en een wegrestaurantmaaltijd komen we aan in Vladbo Kro. Deze b&b/restaurant ligt vier kilometer van de autostrade. Ze hebben de schuur omgebouwd tot verblijfplaats en in het hoofdgebouw aan de andere kant van de weg is een restaurant. We zijn blij met ons stulpje nummer vier. Behalve dan dat er een koe gebruikt wordt als voetenbankje (en het arme schaap in mijn verbeelding ook loeit) en dat de douche een opstap heeft waarbij ik zelfs pijn in de lies krijg (laat staan Wouter erop geraakt), hebben we een heerlijk rustige nacht (er was ook een extra bed op de vidé dat enkel door acrobaten te bereiken viel). Het is zeker de overnachting waard, en misschien zelfs een volgende keer een extra overnachting: ook de omgeving spreekt aan: een golvend landschap, kabbelend water, ... Maar dat is iets voor een volgende reisplan. Onze trip gaat naar IJsland en de Faeröer en daarvoor moeten we de volgende dag de ferry halen in Hirtshals. Vanuit Vladbo Kro is dat een uur en half noordwaarts rijden. Ideaal dus wanneer je rond de middag aan de ferry moet zijn. De overtocht naar IJsland zal drie nachten duren. Omdat we geen miserie willen met hoge opstapjes hebben we dit vooraf gemeld. Dat spaart iemand die slecht te been is (en zijn partner) enkele nachtmerries. Het betekent wel dat we als enige auto (en na twee uur als twee enige auto's) in een apart rijtje moeten staan voor we op de ferry mogen rijden. We genieten nog even mee wanneer er een chique heer met de heli wordt afgezet net voor de ferry. En na drie uur wachten (geen idee waarom we zooooo vroeg daar moesten zijn), kunnen we eindelijk aan boord. Per abuis belanden we bijna bij de groep auto's die naar de Faeröer moeten. Maar hé, geen probleem: Sofie slalomt eventjes achteruit tussen de auto's in een ferry om dan helemaal goed te staan (anders moest ik 's ochtends 'eventjes' uit mijn bed - maar daarvoor heb ik bedankt ;-)). Tussen de lift en het autodek is ook een joekel van een trede. Tot grote opluchting van Wouter en een andere heer met een buggy, kunnen ze een loopplank leggen. Jammer dat ik daarvoor moet aandringen. Tja, niet iedereen die moeilijk te been is, zit in een rolstoel (moeilijk concept). Als we in onze hut toekomen vertrekt de boot al. We besluiten alles uit te pakken en daarna pas op verkenning te gaan op het schip. Onze hut heet 'kornspurvur' en ligt op dek zeven. Veel valt er niet over te vertellen. Ze is gerieflijk, minder claustrofobisch dan je zou denken en je hebt alles wat je nodig hebt: een bed, een tafeltje, een badkamer met douche, wc en wastafel. Er is zelfs meer: een tv met hoofdzakelijk Duitse of Deens gedubde zenders, en een kast met een trap waarin je enkel kleren mag ophangen: in ons geval dan: onderbroeken, een pyjama (vreemd zicht hoor), sokken. ;-) De eerste namiddag en nacht verlopen rustig. We kunnen een kijkje gaan nemen in het boekencafé (oké, niet alleen een kijkje nemen). We kunnen iets eten in één van de vier restaurants (categorie, duur - superduur - supersuperduur - niet te betalen). Jullie raden al het welke wij het meest bezocht hebben... (Het diner was trouwens drie dagen op rij hetzelfde - hu, dat zou toch echt wel beter moeten kunnen.) Er is ook een taxfreewinkel zoals je die voorstelt in de luchthavens, met andere woorden: je kan er niks zinnigs kopen. En er is ook het buitendek waarop je kan wandelen, voetballen of wegwaaien (eh, uitwaaien). Daarnaast zijn er gelukkig ook wat hoekjes waar je gewoon kan zitten, Netflix kijken, een spelletje spelen of een boek lezen. Hoewel: dat laatste is een leugen. Het is de eerste keer in mijn leven dat ik echt kotsmisselijk geworden ben van het lezen van een boek. Een beetje te vergelijken met lezen in een auto: je kan er tegen of niet: wij niet. En dus hadden we onze boeken voor niks mee... Maar dat was niet zo erg. Vervelen deden we ons allerminst. Voor mensen die echt niet wisten wat te doen met hun tijd waren heel wat (betalende, offcourse) activiteiten aan boord: een sauna, zwembad, hottub, cinema, bingo-namiddag of cinemazaal. Ik heb de eerste dag vooral veel (bij)geslapen, rondgelopen, rondgekeken. Hier en daar kon ik een personage gebruiken in één of ander komend verhaal. ;-) Hoewel we beiden wel fan zijn van het in slaap wiegen op een schip, voelden we de tweede nacht dat de golven hoger werden. Ik lag op mijn zij en plots op mijn rug. Ook nog: ik ging op toilet neerzitten en zat ernaast. Of anders: ik zette één stap uit onze hut en stond plotsklaps in het restaurant (slecht mopje). De deining was erg moeilijk voor Wouters evenwicht, maar we hebben het netjes doorstaan. Wouter heeft één pilletje tegen zeeziekte nodig gehad, ik geen. En de drie dagen waren, echt waar, zo om. Na een korte stop in Torshavn (Faeröer) ging de tocht nog verder. Ik was zo blij dat ik de volgende ochtend eindelijk kon roepen: 'Land in zicht!' En toegegeven: ik voelde me echt héél even een kleine Columbus (of andere ontdekkingsreiziger).
7 Comments
Binnenkort is het zover! We vertrekken dan voor een reis naar IJsland. Graag nemen we jullie mee op onze tocht.
|