Op een uurtje rijden van onze verblijfplaats ligt Tivedens Nationalpark. Dit nationale park is vooral gekend voor zijn mossen, oude bomen, rotsen in combinatie met, u raadt het al, meren. Aangezien de meeste wandelingen iets te moeilijk zijn voor Wouters benen, kiezen we voor de groene lus. Die start niet aan het bezoekerscentrum maar wel iets verderop. We negeren het bord verboden doorgang voor auto's (volgens de kaart is dit de enige weg) en komen zonder kleerscheuren (of ja, autoscheuren) aan het beginpunt. Het wandelpad kronkelt tussen veertig tinten groen ;-). Mossen, bomen, bessenstruiken, bladeren, riet, lelies,... Ik kan nog wel even doorgaan, maar bespaar u de rest van het rijtje of het wordt nog even saai als... Het is ontzettend rustig en aangenaam vertoeven in dit natuurgebied. Onderweg naar Karslborg Fästning trekt een restaurant onze aandacht. Idas Brygga ligt aan de waterkant, heeft een ruim terras en er wordt veel Zweeds gesproken. Eén van onze graadmeters om een restaurant te kiezen is of er lokale bezoekers vertoeven. Hier zijn ze in groten getale aanwezig. Onze gevoelsbarometer geeft een duidelijk 'go' aan! Elke middag wordt er een lunch geserveerd aan zeer schappelijke prijs (15 euro eten + drankje). Een aanrader voor wie in de buurt is. Daarna gingen we naar Karlsborg Fästning. Dit fort en vestigingsmuur werden aan het eind van de 19de eeuw gebouwd omdat de zweden Finland had verloren aan de russen en Stockholm te dicht bij de grens lag. Nu wordt het nog steeds gebruikt als militaire basis. Afgaand op de beveiliging vermoeden we dat er hier misschien ook wel vandaag snode plannen gesmeed worden (tegen de russen?) :-) Met uitzondering van de luchter met meer dan 700 dolken in de kerk van het fort, vonden we het niet echt het ommetje waard. We keerden dan ook ‘huiswaarts’ en stopten nog enkele keren aan fotogenieke plekjes van het Göta Kanal. Morgen verplaatsingsrit en dan wordt uitrusten het codewoord. :-)
0 Comments
Leave a Reply. |
Iets gemist?
|