Onder een staalblauwe hemel vertrekken we vandaag voor een rondje Zuid-Öland. Dit gebied is tot werelderfgoed uitgeroepen. Het unieke landschap: zee, velden, een soort-van steppe-achtige-tussenstrook en de talloze restanten uit de bronstijd liggen aan de basis van deze erkenning. Onze eerste stop is in Möckelmossen waar we een wandeling in het natuurgebied maken. Door het kalkplateau groeien er maar weinig planten. En wat er groeit, staat er prachtig bij. We worden vergezeld door een roofvogel en zijn blij wij niet het hapje zijn waarvoor de vogel naar beneden duikt. Op weg naar het zuiden stoppen we bij Grasgards Hamn. Dit moet je in Zweden altijd doen als je aan een kust bent: een smalle weg inslaan en een visje eten. In een ‘Hamnkorg’ (havenkroeg) of zoals vandaag, aan een kraampje, smaakt het het beste. Op onze tocht naar het uiterste puntje stoppen we bij Eketorp. Dit is een nagebouwd fort waarin het leven in de vroege Middeleeuwen wordt uitgebeeld. Dat uitbeelden mag je tijdens deze zomervakantie overal nogal letterlijk nemen. De Zweden spelen gretig in op gezinnen met kinderen en voorzien ze van allerlei ‘entertainment’. Wij laten het boogschieten, kettingen maken en touwtrekken aan ons voorbij gaan en genieten van de zwaluw die haar vier kleintjes eten geeft en de big die om meer eten schreeuwt. Na Eketorp brengt Miranda ons naar het meest zuidelijke punt van het eiland, namelijk Ölands Södra Udde. Een mooie vuurtoren kijkt uit over een natuurgebied vol vogels en zeehonden. Na al deze bezoekjes is het tijd om onze cirkel rond te maken en terug noordwaarts te rijden. We stoppen nog een laatste keer bij Gettlinge Grävfält. Dit grote grafveld uit de bronstijd, telt onder ander een stenen schip. Deze drukke en prachtige dag sluiten we af met een diner in Eksgarden. We laten ons verwennen met het verrassingsmenu en dat is een schot in de roos (uitgezonderd de warme sla bij het hoofdgerecht ;-)).
0 Comments
Leave a Reply. |
Iets gemist?
|