0 Comments
Beste familie, vrienden en collega’s Een maand voor vertrek openen we onze reispagina officieel. Bij deze is de eerste zin geplaatst, volgt er… aperitief (uiteraard) en… een volgende zin (flauw, ik weet het). Wat te verwachten? We bestoken jullie met anekdotes, weetjes en heldenverhalen waarin we zelf de hoofdrol spelen. Geen orka te diep, geen beer te harig en geen gletsjer te (k)oud. Praktisch? We behouden onze rituelen. Wouter en ikzelf bloggen beurtelings. Lekker retro, niet? Wouter is gids en ik ben de impressionist. Samen maakt dat een kakafonie aan verhalen en dat is (hopelijk) aangenaam om lezen. Hoe? Met een dikke jas op de wc als het te koud is, met een deodorant in de hand om beesten te verjagen of vanop een smalle tak in de hoogste boom. Schrijven lukt overal, posten enkel als er een draadje uit de grond groeit. Waar ik nu vooral aan denk? · Wat als we de laatste supermarkt in het voorlaatste dorp voorbij rijden? · Wat als een beer me vraagt de polka te dansen? · Wat als de tank leeg is en het volgende tankstation 500km verder ligt? · Wat als Canada niet meer dan een droom is? · Ja, wat dan eigenlijk? Tot binnenkort?! Sofie (blogger 1) – Wouter (eindredacteur) |
Vorige posts
April 2015
Links
|